Dieta w cukrzycy typu I
Cukrzyca to grupa schorzeń charakteryzujące się hiperglikemią wynikającą z upośledzenia wydzielania lub działania insuliny w organizmie chorego. Cukrzyca typu I spowodowana jest destrukcją komórek β-trzustki, co w konsekwencji powoduje niedobór insuliny.
Podstawą leczenia cukrzycy jest prawidłowo zbilansowana dieta z ograniczeniem węglowodanów łatwo przyswajalnych (czyli węglowodanów prostych, o wysokim indeksie glikemicznym)
Dieta w cukrzycy typu I
Zasadniczym czynnikiem żywienia osób cierpiących na cukrzycę typu I jest ograniczenie spożycia węglowodanów prostych i łatwo przyswajanych z równoczesną dostosowaną do obecnego stanu zdrowia pacjenta insulinoterapią.
Planowanie diety często bazuje na podstawie wymienników: białkowych (WB), tłuszczowych (WT) oraz węglowodanowych (WW), dzięki czemu chory jest w stanie sam planować i urozmaicać swoje żywienie za pomocą odpowiednich tabel.
Tabele wymienników stanowią źródło informacji dotyczącej ilości wybranego produktu, która dostarcza określonej ilości wymienników oraz wartości indeksu (IG) i ładunku (ŁG) glikemicznego produktów.
Na każdy wymiennik przypada odpowiednio:
- 1 wymiennik białka zwierzęcego dostarcza go w ilości 10g
- 1 wymiennik węglowodanowy dostarcza 10g węglowodanów przyswajalnych
- 1 wymiennik tłuszczowy dostarcza go w ilości 10g
Z wyjątkiem wspomnianego wcześniej ograniczenia cukrów prostych żywienie chorego powinno być zgodne z zasadami żywienia osób zdrowych. Oznacza to następujący udział składników pokarmowych w diecie: białko 15-20%, tłuszcze 30-35%, węglowodany o niskim indeksie glikemicznym 40-50%.
Spożycie błonnika pokarmowego dziennie powinno wynosić ok. 20-40g.
Dieta w cukrzycy typu I
Posiłki powinny być spożywane regularnie z równomiernym rozkładem porcji węglowodanów.
Zalecenia dotyczące spożycia alkoholu przez pacjentów chorujących na cukrzycę typu I wskazują na korelację dotyczącą hamowania uwalania glukozy z wątroby, co może skutkować stanami hipoglikemii, w szczególności, gdy chory w międzyczasie nie spożywa żadnego pożywienia. W wyjątkowych sytuacjach u osób bez współistniejących schorzeń dopuszcza się aby chorujące kobiety przyjmowały nie więcej niż 20 g alkoholu na dobę, a mężczyźni nie więcej niż 30g alkoholu na dobę- najkorzystniej do posiłku.
Celem stosowania powyższych zaleceń żywieniowych u osób chorujących na cukrzycę typu I jest uzyskanie wyrównania metabolicznego, a co za tym idzie uniknięcie stanów hipoglikemii i hiperglikemii. Omówione postępowanie dietetyczne wraz z prawidłową farmakoterapią stanowi również podstawę prewencji i leczenia przewlekłych powikłań cukrzycy.
Dietetyk Katowice
Author Info
