Dieta w cukrzycy typu II
Cukrzyca to grupa schorzeń charakteryzujące się hiperglikemią wynikającą z upośledzenia wydzielania lub działania insuliny w organizmie chorego.
Cukrzyca typu II spowodowana jest rozwijającą się dominująca insulinoopornością z względnym niedoborem insuliny, aż do dominującego defektu jej wydzielania z insulinoopornością.
Celem leczenia jest uzyskanie wyrównania metabolicznego oraz należnej masy ciała osób chorych.
Dieta w cukrzycy typu II
Na skuteczne leczenie cukrzycy typu II składa się prawidłowa farmakoterapia dostosowana indywidualnie do potrzeby pacjenta oraz dieta z ograniczeniem węglowodanów łatwo przyswajalnych.
W przypadku nadmiernej masy ciała pacjenta zaleca się zmniejszenie wartości energetycznej diety średnio o 10-25% na dobę, co w konsekwencji pozwoli uzyskać spadek masy ciała. Dieta osoby chorującej na cukrzycę typu II powinna spełniać takie same kryteria jak dieta osoby chorującej na cukrzycę typu I.
Dieta w cukrzycy typu II
Planowanie żywienia chorego często bazuje na podstawie wymienników przy użyciu tabel wymienników. Stanowią one źródło informacji dotyczącej ilości wybranego produktu, która dostarcza określonej ilości wymienników oraz wartości indeksu (IG) i ładunku (ŁG) glikemicznego produktów.
Na każdy wymiennik przypada odpowiednio: 1 wymiennik białka zwierzęcego dostarcza 10g białka zwierzęcego (WBzw), 1 wymiennik węglowodanowy (WW) dostarcza 10g węglowodanów przyswajalnych, 1 wymiennik tłuszczowy (WT) dostarcza 10g tłuszczu.
Węglowodany proste i łatwo przyswajalne powinny być ograniczone w diecie.
Posiłki powinny być spożywane regularnie z równomiernym rozkładem porcji węglowodanów.
Dieta w cukrzycy typu II
Żywienie chorego powinno być zgodne z zasadami żywienia osób zdrowych. Oznacza to następujący udział składników pokarmowych w diecie: białko 15-20%, tłuszcze 30-35%, węglowodany o niskim indeksie glikemicznym 40-50%. Spożycie błonnika pokarmowego dziennie powinno wynosić ok. 20-40g.
Zalecenia dotyczące spożycia alkoholu przez pacjentów chorujących na cukrzycę typu I wskazują na korelację dotyczącą hamowania uwalania glukozy z wątroby, co może skutkować stanami hipoglikemii, w szczególności, gdy chory w międzyczasie nie spożywa żadnego pożywienia. W wyjątkowych sytuacjach u osób bez współistniejących schorzeń dopuszcza się, aby chorujące kobiety przyjmowały nie więcej niż 20 g alkoholu na dobę, a mężczyźni nie więcej niż 30g alkoholu na dobę- najkorzystniej do posiłku.
Powyższe zasady żywienia stanowią podstawę skutecznego leczenia cukrzycy oraz prewencji i leczenia jej przewlekłych powikłań.
Dietetyk Katowice